Γιατί άλλο ένα έντυπο; Γιατί κι άλλες αναλύσεις; Ιδιαίτερα σήµερα, τη στιγµή που χρειάζεται δράση για τη ρήξη µε τον παλιό κόσµο της σήψης και τη δηµιουργία ενός νέου;
Πρώτα απ’ όλα, αν εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραµµές πιστεύεις πως όλα βαίνουν καλώς στην κοινωνία… Αν για σένα, ο καθηµερινός αγώνας για επιβίωση αποτελεί µια εικόνα που έχεις δει µόνο στις ειδήσεις … Αν πλουτίζεις, ειδικά αυτήν την περίοδο, από τον πόνο των άλλων… Τότε αυτό το έντυπο δεν είναι για εσένα. Δώσ’ το σε κάποιον άλλο ή πέτα το στα σκουπίδια, γιατί πολύ απλά δεν έχει τίποτα να σου πει.
Αυτά που σκεφτόµαστε και γράφουµε σ’ αυτές τις σελίδες αφορούν άλλους. Αφορούν σε µεγάλο βαθµό όσους ξυπνάνε το πρωί και αγωνιούν για το πού θα βρουν δουλειά, πόσο ακόµα θα κρατήσουν τη δουλειά που έχουν, πώς θα πληρώσουν τους λογαριασµούς, αν θα φάνε… πώς θα βγάλουν τα προς το ζην. Αφορούν τους Πολλούς.
Ακόµη περισσότερο, αυτό το έντυπο αφορά αυτούς που σκέφτονται πέρα από το άτοµό τους, δηλαδή όσους ενδιαφέρονται για το πώς οι γύρω τους θα βγάλουν τα προς το ζην και προσπαθούν να τους σταθούν χωρίς να τους βλέπουν ως εχθρούς.
Τέλος, αφορά άµεσα αυτούς που θέλουν να ζήσουν κι όχι απλά να επιβιώσουν. Αυτούς που καταλαβαίνουν πως ακόµη κι αν οι ίδιοι καταφέρνουν να ζουν αλλά υποφέρουν οι γύρω τους, δεν πάει απλά κάτι στραβά αλλά ζηµιώνονται κι αυτοί. Και έτσι αποφασίζουν να κάνουν ένα βήµα παραπέρα, και µε προσωπικό κόστος σηκώνουν το ανάστηµά τους για να σταθούν αλληλέγγυοι και να αντισταθούν.
Με λίγα λόγια, αυτό το έντυπο ναι µεν θα ασχοληθεί µε εµάς, τους Πολλούς, αλλά θα το καταλάβουν καλύτερα, όσοι από αυτούς έχουν τη θέληση να αλλάξουν την παρούσα κατάσταση, αντί να παραµείνουν θεατές σε ένα έργο στο οποίο κανονικά θα έπρεπε να πρωταγωνιστούν.
“ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ” είναι αποτέλεσµα της συλλογικής προσπάθειας µιας µικρής οµάδας ανθρώπων. Το έντυπο είναι αυτοχρηµατοδοτούµενο και κατά συνέπεια ο χώρος περιορισµένος. Έτσι, δεν είναι δυνατόν να έχει τον ενηµερωτικό χαρακτήρα εφηµερίδας, ούτε να αναπαράγει αναλύσεις ζητηµάτων για τα οποία έχουν γραφτεί ολόκληρες εγκυκλοπαίδειες.
Ωστόσο, υπάρχει µια πολιτική στόχευση που θα προσπαθήσουµε να φέρουµε εις πέρας, και ευελπιστούµε οι λίγες σελίδες που έχουµε στη διάθεσή µας να µην σταθούν εµπόδιο. Είµαστε, είτε το θέλουµε είτε όχι, κοµµάτι των Πολλών. Συγχρόνως είµαστε, επειδή το επιλέξαµε, άνθρωποι του λόγου και της πράξης, που δραστηριοποιούµαστε µέσα από µια σειρά κοινωνικών αγώνων για την αλλαγή της υπάρχουσας οικονοµικής, πολιτικής και κοινωνικής κατάστασης, προς όφελος του ατόµου και του συνόλου.
Διαπιστώσαµε πως έχουµε βρεθεί σε αδιέξοδο, το οποίο οφείλεται στο ότι έχει επέλθει αδιέξοδο και στασιµότητα στους κοινωνικούς αγώνες ευρύτερα, ή/και πως απλά εµάς, δε µας καλύπτουν πλέον. Από το 2008, όταν υπήρξε η ελπίδα µιας ηµιτελούς εξέγερσης αλλά και τα πρώτα εµφανή δείγµατα της κρίσης, καθώς το κράτος ήδη χρηµατοδοτούσε φανερά τις τράπεζες από το υστέρηµα των φορολογούµενων, ως σήµερα δεν µπορούµε να βρούµε, όσο και να στύψουµε το µυαλό µας, µια µικρή “νίκη”. Και για να µη µιλάµε µε όρους ήττας και νίκης, δεν µπορούµε να θυµηθούµε ούτε έναν αγώνα, που να συντέλεσε στη βελτίωση της ζωής έστω κι ενός µέρους των Πολλών, έστω και σε έναν µικρό τοµέα. Σε όλα τα πεδία των µαχών µετράµε τη µια καρπαζιά µετά τη άλλη, και τα πισωγυρίσµατα δεν έχουν σταµατηµό. Μπορεί πολλές φορές να πέφτουµε µε το κεφάλι ψηλά και µε αξιοπρέπεια, αλλά το αποτέλεσµα είναι ένα: η συνεχής υποβάθµιση της ζωής εκατοµµυρίων ανθρώπων.
Διαπιστώσαµε πως όταν τα γεγονότα τρέχουν, µε το ένα µέτωπο να ανοίγει µετά το άλλο, ενώ την ίδια στιγµή ο καθένας µας είτε καλύπτει µε το ζόρι, είτε δεν καταφέρνει να καλύψει τις βασικές του ανάγκες, η επικοινωνία και η κατανόηση, που θα έπρεπε να προϋπάρχουν της δράσης, χάνονται. Στην εποχή, λοιπόν, της ιδιώτευσης οι λέξεις αποκτούν διαφορετικό νόηµα για τον καθένα και οι προτεραιότητες του καθενός υποβαθµίζουν ή και εκµηδενίζουν τις προτεραιότητες των υπολοίπων.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΟΧΕΥΣΗ
Οπότε κι εμείς µε τη σειρά µας, μπροστά σε αυτήν την κατάσταση αποφασίσαµε να κάνουµε µια στάση και να επανεξετάσουμε κάποια ζητήματα. Κι αυτό γιατί πρωτίστως, θέλουµε να δηλώσουµε, όσο πιο σταράτα και περιεκτικά γίνεται, τις θέσεις µας για τον τρόπο που βλέπουμε την παρούσα κατάσταση. Παράλληλα, θέλουµε να ανοίξουµε διάλογο µε όσους ενδιαφερθούν, για να πείσουµε και να πεισθούµε, για να συνδιαµορφώσουµε ή/και να αναθεωρήσουμε τις θέσεις µας. Και τέλος, να έρθουµε σε επαφή µε κόσµο, µε τον οποίο αφού πρώτα θα έχουµε συζητήσει και καταλήξει σε κοινές συµφωνίες, ικανές να αποτελούν κοινές βάσεις, να μπορέσουμε τότε να περάσουµε στην αποτελεσματική δράση µε νέους όρους και νέα όπλα.